1 tydzień temu
Historycy wykorzystali skanowanie 3D, aby dowiedzieć się więcej o statuetce zwanej Wenus z Dolnych Věstonic, znalezionej w 1925 roku przez czeskich archeologów.
W 1925 roku w Dolnych Věstonicach w Kotlinie Morawskiej, na południe od Brna, w tej chwili część Republiki Czeskiej, znaleziono ceramiczną statuetkę o wysokości zaledwie jedenastu centymetrów. Statuetka znana jest jako Wenus z Dolnych Věstonic i można ją rozpoznać po dużym biuście, biodrach i brzuchu.
Badania archeologiczne, wykopaliska i znaleziska zapoczątkował Karel Absolon. Od tego czasu wokół Wenus z Dolnych Věstonic powstało wiele ciekawych wierzeń. Wielu historyków uważa, iż figurka ma około 29 000 lat i jest jednym z najstarszych ceramicznych artefaktów na świecie.
Jednak, aby uzyskać bardziej konkretne informacje, badacze umieścili statuetkę pod specjalnym mikroskopem skanującym w 3D, znajdującym się w Instytucie Technologicznym FEI w Brnie, w zeszłym roku. W mikroskopijnej rozdzielczości odwzorowali wszystkie cząsteczki wewnątrz posągu, co dało im 8 gigabajtów danych.
Od tego czasu naukowcy przekopali się przez osiem gigabajtów danych, które dostarczyło to skanowanie. Teraz, po roku pracy, historycy z Muzeum Morawskiego w Brnie przedstawili pierwsze wyniki skanowania. Petr Neruda, kustosz muzeum i uczestnik badań, powiedział:
“Odkryłem zanieczyszczenia wewnątrz ciała, które są dość losowo rozmieszczone. Świadczy to o tym, iż materiał pochodził z miejsca, w którym posąg został stworzony. Było tam wiele węgli drzewnych, fragmentów kości i części kości słoniowej mamuta, więc twórca posągu musiał korzystać z osadów na miejscu. Zanieczyszczenia te najwyraźniej nie zostały dodane do gliny z jakimś specjalnym zamiarem, jest to po prostu naturalne zanieczyszczenie.”
Skanowanie 3D jedenastocentymetrowej figurki
Naukowcy odkryli również, iż figurka została wykonana z jednego kawałka gliny, a nie jak sądzono z dwóch lub więcej kawałków. Co ciekawe, statuetkę znaleziono rozbitą na dwie części i leżącą w warstwie popiołu. Historycy uważają, iż znajdowała się ona wśród pozostałości po przedhistorycznym palenisku używanym przez łowców mamutów.
Dane te nie tylko udowodniły, iż pewne przekonania są błędne, ale także potwierdziły słuszność jednej z wczesnych hipotez Absolona. Według niej głowa posągu była pierwotnie ozdobiona czterema piórami. Neruda dodaje:
“Użyłem technologii cyfrowej i stworzyłem modele 3D otworów i teraz jest całkiem jasne, iż wszystkie one zostały wytworzone przez jedno narzędzie ze stosunkowo ostrą końcówką. Przypominają one czubek ptasich piór, tak właśnie myślał Karel Absolon… Teraz chcę wydrukować modele na drukarce 3D. Wtedy być może uda się ustalić, jakich gatunków ptasich piór użyto. To jest naprawdę bardzo interesujące.”
Wenus z Dolních Věstonic jest bardzo rzadko dostępna dla zwiedzających. Chociaż figurka była wystawiona w Muzeum Morawskim w Brnie, w tej chwili jest pod ochroną.
Zastanawiasz się, dlaczego figurka wzbudza zainteresowanie i jest pod ochroną? Powodem tego jest fakt, iż historyków zastanawia fakt, iż figurka została wykonana przez wypalenie gliny. Metoda ta nie była stosowana aż do znacznie późniejszego neolitu.
Żródło: https://all3dp.com
