Przewodnik kupującego Creality Ender 3 Series: Porównanie 14 modeli

23 godzin temu

Zdjęcie: endercreality

Która z maszyn Creality Ender 3, V2, V3, Max, S1 i Neo powinna zostać zakupiona? Dowiedz się, która drukarka 3D Ender jest dla Ciebie odpowiednia.

Seria Ender 3 firmy Creality jest prawdopodobnie największą rybą w stawie niedrogich drukarek 3D. Te niedrogie systemy są zaskakująco wydajne i potrafią produkować wysokiej jakości rezultaty od razu po wyjęciu z pudełka.

Jest też sporo potencjału modowania – z kilkoma ulepszeniami sprzedawanymi przez samą Creality – i ogromna społeczność gotowa pomóc w trakcie. Nic dziwnego, iż inni producenci często naśladują tę serię. To stabilna podstawa, na której można wyprodukować niedrogi i skuteczny produkt oraz projekt, z którym społeczność druku 3D jest dobrze zaznajomiona.

Creality jest jednak również znane z wypuszczania powodzi produktów, a jak to bywa w druku 3D, nowe i ulepszone wersje nie zawsze przynoszą kolejną „najlepszą” wersję. Biorąc pod uwagę jej powszechną popularność, seria Ender 3 jest prawdopodobnie najbardziej dotknięta tą sytuacją. Więc jeżeli jesteś zainteresowany zakupem Endera 3, będziesz musiał trochę zawęzić wybór. A my jesteśmy tutaj, aby pomóc.

W tym przewodniku porównujemy wszystkie systemy Ender 3, jakie Creality ma w tej chwili w ofercie, podając szczegóły na temat wyróżniającego się sprzętu i funkcji.

Na pierwszy rzut oka

Creality Ender 3, Pro, V2, V3, Max, S1, S1 Pro, S1 Plus, Neo, V2 Neo i Max Neo

Ender 3 V3 Plus

Creality Ender 3 V3 Plus to średniej wielkości wariant Ender 3 V3. Główną różnicą między nimi jest rozmiar. Podczas gdy Ender 3 V3 ma objętość roboczą 220 x 220 x 250 mm, Ender 3 V3 Plus oferuje 300 x 300 x 330 mm.

Konstrukcja została nieznacznie zmodyfikowana, aby dostosować się do dużej objętości wydruku i dodatkowej masy, jaką drukarka generuje w trakcie pracy. Dwa wsporniki podtrzymują ramę i zwiększają sztywność, a także dodano dodatkowy silnik do przesuwania platformy roboczej wzdłuż osi Y.

Podobnie jak Ender 3 V3, V3 Plus wykorzystuje gwałtownie nagrzewający się ceramiczny hot end z dyszami „quick-swap”. Łączność bezprzewodowa umożliwia zdalną obsługę urządzenia, a także przesyłanie wydruków z repozytorium modeli w chmurze Creality.

Ruch odbywa się za pośrednictwem konstrukcji CoreXZ drukarki Ender 3 V3 Plus, w której do przesuwania głowicy drukującej wykorzystywane są wyłącznie paski i koła pasowe, podobnie jak w przypadku głowicy drukującej CoreXY (tutaj jest ona po prostu odwrócona do góry nogami).

Ender 3 V3

Flagowy model serii drukarek 3D Creality Ender 3 V3, model Ender 3 V3, kładzie nacisk na szybkość drukowania, której maksymalna prędkość wynosi 600 mm/s — dorównując serii CoreXY K tej firmy — a domyślne wartości przyspieszenia plasują go w podobnej kategorii prędkości.

Aby to osiągnąć, Ender 3 V3 wykorzystuje kinematykę CoreXZ i jest jedną z dwóch maszyn serii V3 (drugą jest V3 Plus), które to robią. Krótko mówiąc, Creality wzięło bramę CoreXY i obróciło ją do góry nogami, aby stała się systemem ruchu osi X i Z nad platformą drukującą, która porusza się w osi Y (tzw. bedslinger).

Niektórzy twierdzą, iż to wcale nie jest Ender 3, ponieważ odchodzi od prostej mechaniki wszystkich drukarek 3D Ender 3, oprócz jednej. Zgadzamy się, iż w tym myśleniu jest coś na rzeczy, ponieważ Ender 3 V3 (i V3 Plus) to zdecydowany krok w kierunku „plug-and-play” z minimalną możliwością majsterkowania w ich projektach – coś, co zawsze było cechą charakterystyczną (niezamierzoną lub nie) drukarek 3D Ender 3.

Otrzymujesz gwałtownie nagrzewający się ceramiczny hot end z wydłużoną dyszą, która zawiera swój heatbreak. Mówi się, iż dysze są łatwe do wymiany, a Creality obiecuje zmiany jedną ręką.

Oprócz tego otrzymujesz przestrzeń roboczą o wymiarach 220 x 220 x 250 mm, pełną łączność bezprzewodową i towarzyszącą aplikację, która wykorzystuje chmurowe repozytorium modeli Creality, umożliwiając drukowanie i zarządzanie drukarką jednym kliknięciem.

Ender 3 V3 SE

W najnowszych wydaniach Ender 3 V3, SE jest opcją przyjazną dla budżetu. Choć jest bardzo podobny do Ender 3 S1.

Podobnie jak S1, SE jest wyposażony w bezpośredni ekstruder Sprite – ale z unikalną obudową – sondę CR Touch do automatycznego poziomowania stołu oraz podwójne śruby pociągowe Z i silniki. W przeciwieństwie do S1, SE zawiera stały stół i czujnik naprężeń do automatycznych przesunięć Z. Co dziwne, SE pomija kształtowanie wejściowe i czujnik filamentu zawarte w S1.

Za około 200 USD SE jest świetnym rozwiązaniem i jest zauważalnie tańszy niż S1, z kilkoma ulepszonymi funkcjami i szybszą deklarowaną prędkością drukowania 250 mm/s. Chociaż brak kształtowania danych wejściowych jest rozczarowującym zaniedbaniem, użytkownicy mogą to naprawić, instalując Klipper. Użycie Sonic Pad firmy Creality to jedna z prostych ścieżek do zrobienia tego.

Ender 3 V3 KE

Generacja V3 Ender 3 jest nieco bardziej zróżnicowana niż poprzednia, a V3 KE to podkreśla. Zawiera wszystkie funkcje Ender 3 V3 SE i dodaje kilka ciekawych nowości w serii Ender 3.

Po pierwsze, KE jest pierwszym Enderem 3, który zawiera szynę liniową – która służy jako system ruchu osi X – i pierwszym, który jest wyposażony w nowy ceramiczny blok grzewczy ekstrudera Sprite – który wygląda podobnie do gorącego końca Creality K1 – jako standard. Prowadząc do tego gorącego końca znajduje się tytanowy stop ciepła, który sprawia, iż KE jest w całości metalowy i może drukować do 300 ºC.

Jest to również pierwsza drukarka 3D z serii Ender 3 wyposażona w oprogramowanie układowe Creality OS – niestandardową wersję Klippera. Oznacza to, iż KE obejmuje funkcje kształtowania wejścia i wyprzedzania ciśnienia Klippera. Należy jednak zauważyć, iż KE nie obejmuje akcelerometru i używa wartości fabrycznych do kształtowania wejścia od razu po wyjęciu z pudełka.

Ender 3 S1

Seria Ender 3 S1 była imponującą grupą drukarek jak na swoje czasy, a standardowa S1 gwałtownie zdobyła miejsce wśród najlepszych wyborów w naszym przewodniku kupującego. Możesz kupić ją już dziś za znacznie mniej niż jej cena początkowa ~300 USD.

Po wyjęciu z pudełka S1 jest wyposażony w sondę automatycznego poziomowania stołu (ABL) CR Touch firmy Creality, bezpośredni ekstruder „Sprite” w standardowej wersji, podwójne śruby pociągowe osi Z i elastyczne magnetyczne stół drukujący pokryty powłoką PC. Po premierze dodano choćby kształtowanie wejściowe, co było pierwszym tego typu rozwiązaniem w serii. S1 był dużym krokiem w kierunku bezobsługowego drukowania 3D.

Ender 3 S1 Pro

Wersja „Pro” Ender 3 S1 dodała kilka dodatkowych funkcji komfortu do podstawowego S1. Obejmuje górne światło LED, interfejs użytkownika z ekranem dotykowym i (bardziej praktycznie) całkowicie metalową wersję bezpośredniego ekstrudera Sprite.

Całkowicie metalowa wytłaczarka Sprite oznacza, iż S1 Pro ma przyzwoity wzrost temperatury hot end w porównaniu ze standardową S1, osiągając 300 °C i umożliwiając drukowanie bardziej egzotycznych filamentów, takich jak nylon, włókno węglowe, ASA i inne. Platforma osiąga teraz również 110 °C i jest pokryta powłoką PEI zamiast PC.

Istnieje nieco dziwna różnica w wadze między Ender 3 S1 i S1 Pro. S1 Pro waży zaledwie 8,7 kg – jest lżejszy od 9,1 kg standardowego S1, pomimo dodatkowego górnego światła. Creality przypisuje to podstawie systemu: S1 Pro wykorzystuje plastikową zintegrowaną formę zamiast cięższej podstawy z blachy S1. Jednak w naszych testach nie stwierdziliśmy, aby lżejsza podstawa była szkodliwa.

Ender 3 S1 Plus

Ostatnim członkiem rodziny Ender 3 S1 jest Ender 3 S1 Plus – wariant średniej wielkości Ender 3 Max. Oprócz większej objętości roboczej 300 x 300 x 300 mm, która jest głównym punktem sprzedaży tej drukarki, i kilku jaskrawych czerwonych nakrętek poziomujących, Plus ma mieszankę funkcji pomiędzy S1 i S1 Pro – ale jest bardziej podobny do standardowego S1.

Plus ma wszystkie standardowe funkcje S1: CR touch, podwójne śruby pociągowe Z i napinacze pasów, wszystkie standardowe. Ma również fantazyjny 4,3-calowy ekran dotykowy S1 pro i metalowy ekstruder Sprite – ale zauważ, iż nie jest to całkowicie metalowy ekstruder jak w S1 Pro.

Ekstruder Plus jest nieco myląco reklamowany jako „w pełni metalowy”, ale rezygnuje z tytanowej przegrody cieplnej S1 Pro, która umożliwia drukowanie w wysokich temperaturach, dzięki czemu ta wersja Sprite jest całkowicie metalowa. Zamiast tego Plus ma bardziej typową rurkę gardzieli z teflonem, podobnie jak standardowy plastikowy ekstruder S1 o temperaturze znamionowej 260 °C. Nie jesteśmy pewni, czy dodatkowa waga metalowego korpusu ekstrudera jest tego warta bez wyższego potencjału cieplnego, zwłaszcza przy wyższym portalu.

Ender 3 V2 Neo

Seria „Neo” firmy Creality to odświeżenie podstawowych drukarek Ender 3, które zaktualizowały funkcje drukarek 3D, utrzymując jednocześnie niskie ceny po wydaniu Ender 3 S1. Były świetną alternatywą dla tych, których zniechęciły wyższe ceny serii S1.

Ender 3 V2 Neo przyjął górny portal S1 z kątowymi pokrywami nad pasywnymi blokami Z i powlekanym PC stołem drukującym, a także, jak wszystkie Neo, sondę automatycznego poziomowania stołu CR Touch firmy Creality. Na tym kończą się podobieństwa do S1. Podstawa V2 Neo jest taka sama jak w pierwszym Ender 3 V2 i wykorzystuje metalowy ekstruder Bowden z gorącym końcem, który obejmuje większy falisty radiator dla powiększonego obszaru promieniowania, co skutkuje bardziej niezawodnym rozpraszaniem ciepła.

Ender 3 V2 Neo można kupić za mniej więcej tę samą cenę co nowszy Ender 3 V3 SE. Choć z pewnością niedrogi, nowsze funkcje V3 SE są niezwykle wartościowe w porównaniu do niewielkiej różnicy cen.

Ender 3 Max Neo

Ender 3 Max Neo otrzymał kilka naszych ulubionych usprawnień w odświeżonej serii Neo. Kluczowym z nich jest druga śruba pociągowa osi Z, która uzupełnia średniej wielkości bramkę drukarki, wraz z synchronizującym paskiem. Max otrzymał również pewne udoskonalenie V2 z napinaczami paska i kolorowym wyświetlaczem LCD, aby interakcja z maszyną była nieco bardziej nowoczesna niż monochromatyczny wyświetlacz 12864 starego Maxa.

Podobnie jak inne drukarki Creality Neo, Ender 3 Max Neo zawiera sondę CR Touch do poziomowania stołu Creality i powiększony falisty radiator. Ma również w pełni metalowy ekstruder Bowden, ale, co jest wyjątkowe w tej serii, ma czujnik filamentu, który został przeniesiony z oryginalnego Ender 3 Max; więc możesz być pewien, iż brak filamentu nie zepsuje większych wydruków.

W związku z tymi ulepszeniami straciliśmy trochę objętości roboczej na górze. Max Neo ma objętość wydruku 300 x 300 x 320 mm – 20 mm mniej niż oryginalny Max na osi Z.

Ender 3 Neo

Bardziej zwyczajny Ender 3 Neo udowodnił swoją niską cenę, ale wiele innych gier Ender 3 z bogatym zestawem funkcji oferuje więcej za podobną cenę.

Jedyne inne cechy, które uległy zmianie w stosunku do oryginalnego Endera 3, to powiększony falisty radiator Neo i nowe podłoże do drukowania. Podczas gdy oryginalny Ender 3 ma teksturowaną naklejkę na podłożu do drukowania, Neo ma powierzchnię ze szkła hartowanego. Znacznie bardziej niezawodny i znacznie łatwiejszy do czyszczenia. Poza tym Ender 3 Neo jest czymś w rodzaju dziwnego odrodzenia reliktu.

Ender 3

Jedyny i niepowtarzalny, klasyczny syn marnotrawny, drukarka 3D, która wygrała wyścig na dno: OG Ender 3.

Przez wieki była to drukarka, którą należało pokonać, jeżeli w skarbonce kończyły się zapasy, ale trzeba było wypuścić przyzwoite części. Ender 3 to imponujący system, jak na taki, który wycina wszystkie możliwe ozdobniki. Choć jest z pewnością tani, nasze doświadczenia ze sprzętem i jego wydajnością zawsze były przyjemne – jeżeli regularnie go kalibrujesz. To podstawowa drukarka z pojedynczą śrubą prowadzącą Z, która obsługuje ekstruder Creality MK8 Bowden i drukuje na staromodnej teksturowanej powierzchni do nadruku naklejek.

Jedną rzeczą, na którą należy uważać, jest tani zasilacz. Jest on niższej jakości niż większość standardowych zasilaczy, co może sprawić, iż będzie zawodny lub choćby stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.

Ender 3 Pro

Ender 3 Pro była drugą drukarką Ender 3 i była odrobinę lepsza od klasycznej wersji.

Creality usłyszało wcześniejsze skargi na słaby zasilacz i wymieniło go na zaufany zasilacz MeanWell w Pro. Należy jednak zauważyć, iż Creality nie sprzedaje już żadnych drukarek 3D z zasilaczami MeanWell. W 2022 r. po cichu wymieniło sprzęt na własne zasilacze z certyfikatem UL.

Ender 3 Pro próbował również ulepszyć oryginalny stół drukujący Ender 3, zamieniając stałą naklejkę na zdejmowaną folię „C-MAG”. Teksturowana powierzchnia nieco poprawia przyczepność do stołu Ender 3, ale nie wszystkim przypadło to do gustu – niektórzy użytkownicy narzekali, iż jest ono słabe i frustrujące w użyciu. Drukarka ma nieco większy potencjał cieplny na gorącym końcu niż oryginalny Ender 3, osiągając 255 ºC (15 ºC więcej), ale jest to dość nieznaczna różnica.

Wygląda na to, iż Creality wycofało Ender 3 Pro ze swojego sklepu, ale może być on przez cały czas dostępny za pośrednictwem sprzedawców zewnętrznych.

Ender 3 V2

Ender 3 V2 podniósł poprzeczkę nieco bardziej w stosunku do Pro i jest jedną z naszych ulubionych drukarek 3D. Wprowadziła niewielkie, ale znaczące ulepszenia, ale nie jest konkurencyjna cenowo przy obecnej cenie ~200 USD.

Creality w końcu trafiło w sedno powierzchni druku, wprowadzając na Ender 3 V2 karborundowe szklane podłoże drukujące. Działa ono bardzo dobrze, z dobrą przyczepnością po podgrzaniu, a jednocześnie łatwo uwalnia wydruki po schłodzeniu. V2 ułatwiło również konserwację użytkownikom, dodając napinacze pasów – wygoda, która oszczędza czas podczas wykonywania jednej regularnej czynności konserwacyjnej.

Ender 3 V2 również otrzymał nieco odświeżony wygląd. Ma bardziej rzucającą się w oczy osłonę wentylatora niż standardowy Ender 3 i jest wyposażony w odświeżony kolorowy interfejs użytkownika, który odchodzi od klasycznego wyświetlacza Marlin na rzecz czegoś bardziej niestandardowego. Creality wykorzystało tę okazję, aby zaktualizować oprogramowanie sprzętowe i uwzględnić odzyskiwanie wydruków; które było zawarte we wszystkich kolejnych wydaniach Ender 3.

Ender 3 Max

Ender 3 Max oferuje coś nieco innego niż inne oryginalne Endery. jeżeli szukasz większej przestrzeni do pracy niż standardowa objętość robocza Endera 3, Max zwiększa ją do 300 x 300 x 340 mm – dodając 80 mm na osiach X i Y oraz 90 mm na osi Z.

Poza tym Ender 3 Max łączy cechy innych modeli Ender 3. Posiada łoże drukujące z karborundowego szkła, ale powraca do klasycznego interfejsu użytkownika Marlin (funkcja odzyskiwania wydruku jest przeniesiona). Był to również pierwszy Ender 3 wyposażony w czujnik filamentu, co jest idealne, jeżeli planujesz wykorzystać jego dużą objętość wydruku.

Wygląda na to, iż Creality wycofało Ender 3 Max ze swojego sklepu, ale może być on przez cały czas dostępny za pośrednictwem sprzedawców zewnętrznych.

Ekstrudery

Ekstruder V3 i V3 Plus

Firma Creality unika nadawania nazw ekstruderowi i systemom hotendu w drukarkach Ender 3 V3 i V3 Plus. Sam ekstruder jest nazywany po prostu „Extrusion Kit”, a hotend po prostu ceramicznym hotendem firmy Creality.

Obie drukarki wykorzystują te same podzespoły co droższe modele drukarek Creality z serii K1, co oznacza, iż korzystając z tych dwóch drukarek Ender, zyskujesz nowocześniejszą wydajność niż w przypadku pozostałych tuzinów; szybsze nagrzewanie i lepszy przepływ dla szybszego drukowania.

Zastosowanie w modelach V3 i V3 Plus tej samej gorącej końcówki, co w maszynach z serii K1, oznacza również, iż można używać tych samych dysz „Unicorn” (nie mogli się powstrzymać, prawda?). Te długie dysze mają wydłużoną strefę topienia, co zapewnia szybsze działanie, i są wyposażone w długą metalową rurkę prowadzącą, która lepiej ogranicza ścieżkę filamentu – to kolejny atut zapewniający bardziej niezawodną wydajność drukowania.

Ekstruder bezpośredni Sprite

Creality Sprite ma wbudowany ekstruder z napędem bezpośrednim i mocnym przełożeniem 3,5:1 (źródło: All3DP)

Bezpośrednia wytłaczarka Sprite firmy Creality wyróżniała się, gdy została wprowadzona na rynek wraz z Ender 3 S1. zwykle preferujemy bezpośrednią wytłaczarkę ze względu na wysoki stopień kontroli filamentu, ale dodatkowa waga głowicy drukującej może być problemem. Sprite waży jednak zaledwie 210 g, wliczając sondę dotykową – zaledwie o 60 g więcej niż głowica drukująca Ender 3 V2. Konkurencja zaostrzyła się w ciągu ostatniego roku, ale Sprite z pewnością przez cały czas jest wysokiej jakości wytłaczarką.

Jednak, jak to zwykle bywa w przypadku Creality, oferta ekstrudera Sprite jest nieco skomplikowana. Na początku miała trzy wersje, przy czym najlżejsza wersja wymieniona powyżej zawierała teflonową rurkę gardzieli, która ogranicza temperaturę gorącego końca do 260 °C. Aby drukować w wyższych temperaturach do 300 °C, będziesz potrzebować Sprite Extruder Pro: całkowicie metalowej wersji ważącej 334 gramy, która jest dostępna w S1 Pro. Pamiętaj, iż nie rozkręcasz nieco oszukańczo reklamowanej wersji „w pełni metalowej” dostępnej w S1 Plus powyżej 260 °C. Chociaż ma metalową obudowę, przez cały czas wykorzystuje teflonową rurkę gardzieli.

A to tylko Sprite w momencie premiery; wystarczająco skomplikowany, aby zasłużyć na artykuł o Sprite deep dive . Od tamtej pory Creality bawiło się radiatorem Sprite na wszelkie sposoby, często poświęcając jego przyjemny, niewielki rozmiar. Teraz hot end również zyskuje więcej opcji, ponieważ KE jest wyposażony w nowy ceramiczny hot end.

Modele Ender 3 ze starszymi, nieceramicznymi hot endami można również ulepszyć dzięki ceramicznego hot endu Creality Sprite-compatible. Chociaż nie oferuje on kompatybilności z dyszą Unicorn, dodaje szybkie nagrzewanie i mniejszy kształt.

Ekstruder Bowden MK8

Większość modeli serii Ender 3 wykorzystuje ekstruder MK8 Bowden firmy Creality. Bowdeny są przenoszone przez ekstruder osi X, zamontowane po jego lewej stronie, blisko śruby pociągowej drukarki, aby pomóc ograniczyć problemy, które ciężar wzdłuż głowicy drukującej mógłby w przeciwnym razie powodować lub nasilać. Filament jest wypychany z ekstrudera zamontowanego z boku przez rurkę PTFE do gorącego końca.

Ponieważ drukarki 3D budżetowe starają się eliminować komponenty, gdzie tylko jest to możliwe, nie często mogą pochwalić się sztywnością wystarczającą do ciągnięcia bezpośredniego ekstrudera po stole roboczym – zwłaszcza gdy są cięższe. Chociaż Bowdeny są wyjątkowe w zadaniu redukcji wagi, wprowadzają więcej punktów awarii wzdłuż wydłużonej ścieżki filamentu zarówno w PTFE, jak i tam, gdzie ścieżka ta spotyka się z przerwą cieplną. Dlatego ludzie często polecają bezpośrednie ekstrudery do drukowania z elastycznego filamentu, ponieważ natura giętkich materiałów sprawia, iż problemy wzdłuż ścieżki filamentu są bardziej prawdopodobne.

Co jest lepsze?

Chociaż my w All3DP często preferujemy bezpośrednie wytłaczanie, tak naprawdę nie ma odpowiedzi na pytanie, który wytłaczacz jest „lepszy” – zarówno w odniesieniu do oferty Creality, jak i ogólnie. To prawda, iż niewielka odległość między miejscem, w którym wywierana jest siła, a miejscem wytłaczania w bezpośrednich wytłaczarkach może zmniejszyć ryzyko zatkania i pomóc w sprawowaniu bardziej precyzyjnej kontroli nad wytłaczaniem materiału, ale dodatkowe komponenty w celu wsparcia większej wagi głowicy drukującej (takie jak druga śruba pociągowa osi Z i towarzyszący jej silnik krokowy) zwiększają inne punkty awarii, konserwację i koszty.

Pod koniec dnia ta decyzja sprowadza się do osobistych preferencji. Czy będziesz często pracować z elastycznymi materiałami? W takim razie najlepszym wyborem będzie wytłaczarka bezpośrednia. Wolisz obniżyć koszty i konserwację? Wybierz Bowden.Creality Ender 3, Pro, V2, V3, Max, S1, S1 Pro, S1 Plus, Neo, V2 Neo i Max Neo

Automatyczne poziomowanie stołu (ABL)

Poziomowanie bardzo się zmieniło w ostatnich latach, a najnowsze systemy Creality odniosły z tego korzyści. Ender 3 V3 i V3 Plus wykorzystują w pełni zintegrowane czujniki tensometryczne zarówno w gorącym końcu, jak i pod samym łożem drukującym, aby utworzyć siatkę łoża i dostosować przesunięcie Z, dzięki czemu proces poziomowania łoża jest naprawdę automatyczny. Biorąc to pod uwagę, Creality wdrożyło stałe łoże dla V3 – eliminując pokrętła naprężenia łoża.

Ender 3 V3 KE i SE są podobne, choć oba wykorzystują sondę CR-Touch zamontowaną na głowicy drukującej zamiast zintegrowanego tensometru. Oznacza to, iż konieczne będzie manualne przesunięcie po, powiedzmy, wymianie dyszy lub inwazyjnej konserwacji wymagającej demontażu głowicy drukującej.

Serię V3 wyraźnie odróżnia od starszych komputerów Ender 3 fakt, iż wszystkie nowsze komputery nie wymagają od użytkownika żadnej ingerencji w celu skalibrowania pierwszej warstwy.

Linie Ender 3 S1 i Neo nie są jeszcze takie. Są one również wyposażone w automatyczną sondę dotykową do poziomowania stołu firmy Creality, CR Touch, ale to użytkownik musi ustawić przesunięcie Z. Oba systemy obejmują pokrętła naprężenia stołu i możesz chcieć je od czasu do czasu przesunąć, ale poza tym chodzi tylko o dostosowanie przesunięcia.

W przypadku każdego systemu sprzed S1, masz do czynienia z całkowicie ręcznym procesem poziomowania stołu od razu po wyjęciu z pudełka. Oprócz tego, iż jest to żmudne, może być również trudne do zrozumienia. Niektórzy nazwaliby to rytuałem przejścia w posiadaniu drukarki 3D; my wolelibyśmy odesłać to do przeszłości. jeżeli szukasz czegoś przyjaznego dla początkujących, upewnij się, iż przynajmniej masz sondę dotykową.Creality Ender 3, Pro, V2, V3, Max, S1, S1 Pro, S1 Plus, Neo, V2 Neo i Max Neo

Stół do druku

Blacha ze stali sprężynowej

Od czasu serii Ender 3 S1, Enderowie przyjęli aktualnego mistrza w dziedzinie powierzchni do druku – magnetyczne arkusze stalowe sprężynowe.

Ogromna poprawa w stosunku do wczesnych elastycznych powierzchni druku Creality, arkusze z metalowym podkładem stanowią solidną podstawę do drukowania. W naszej recenzji Ender 3 S1 chwaliliśmy ten nowy kierunek giętkiego stołu za jego jakość, choć zauważyliśmy, iż może być trudno ustawić go na wózku stołu drukującego podczas wymiany. Najnowsza seria Ender 3 V3 rozwiązuje ten problem dzięki kilku prostych nacięć na powierzchni drukującej i kołków wyrównujących na stole grzewczym.

Ender 3 V3 SE, podobnie jak poprzednia seria S1, wykorzystuje powlekane PC podłoże druku. Ender 3 V3 KE, V3 i V3 Plus wykorzystują teksturowane powlekane PEI podłoże druku.

Szkło karborundowe

Szkło karborundowe, czyli hartowane/teksturalne szkło, jest od jakiegoś czasu ulubionym podłożem do druku. Jest stosunkowo niedrogie w produkcji, zapewnia ogólnie dobrą dystrybucję ciepła i bardzo dobrze łączy się z materiałami wytłaczanymi bez pośredników, takich jak klej lub taśma (klej często jest przez cały czas pomocny w przypadku najtrudniejszych materiałów). Ma również tę przyjemną zaletę, iż sprawia, iż wydruki odrywają się od powierzchni bez ingerencji, gdy stygnie, ale może to być również szkodliwe, jeżeli wystąpi przerwa w dostawie prądu.

Naklejka teksturowana

Oryginalny Ender 3 ma szorstką, pokrytą naklejkami płytę grzewczą. Ma tę zaletę, iż umieszcza niewielką ilość materiału między źródłem ciepła a powierzchnią roboczą, co może przyspieszyć nagrzewanie stołu drukującego i poprawić równomierność temperatury.

Takie powierzchnie stołu roboczego były bardzo popularne w 2018 roku – kiedy wydano oryginalną drukarkę Ender 3 – jako niezwykle niedroga opcja o lepszej przyczepności niż niebieska taśma i zwykłe szkło. Niestety, takie rozwiązania mogą być nieporęczne. Odkuwanie trudnych części z jakiejkolwiek taśmy może łatwo rozerwać cienki materiał, a jego usunięcie w celu wymiany jest uciążliwe. Ta przestarzała powierzchnia robocza nie oznacza, iż oryginalna drukarka Ender 3 nie jest już opłacalną pierwszą drukarką 3D, ale powinna sprawić, iż stół roboczy stanie się priorytetem w Twojej linii usprawnień.

Arkusz magnetyczny „C-MAG”

Arkusz magnetyczny „C-MAG” firmy Creality był trochę nietrafiony, jeżeli nas zapytasz. Elastyczne płytki magnetyczne Ender 3 Pro są fantastyczne do szybkich podmian i zdejmowania trudnych wydruków z powierzchni dzięki małego zgięcia. Niestety, w przeciwieństwie do popularnych w tej chwili arkuszy ze stali sprężynowej, te arkusze C-MAG są raczej nieporęczne. Podobnie jak zwykły PEI powierzchnia jest łatwo uszkodzona, a niektóre materiały (takie jak ABS i PETG) przez cały czas mogą łączyć się odrobinę zbyt dobrze.

Podobne powierzchnie, takie jak magnetyczna płyta BuildTak FlexPlate, sprawdzają się w tym zadaniu lepiej niż płyta C-MAG firmy Creality, ale my zdecydowanie preferujemy sprężynowe, magnetyczne platformy do druku.Creality Ender 3, Pro, V2, V3, Max, S1, S1 Pro, S1 Plus, Neo, V2 Neo i Max Neo

Płyty główne

Istnieje kilka oczywistych różnic w płytach głównych Ender 3, na które możemy zwrócić uwagę. Ender 3 i Ender 3 Pro są dostarczane z niecichymi wariantami V4.2.2 wykorzystującymi sterowniki krokowe A4899, podczas gdy V2 i Max są dostarczane z dużo cichszymi sterownikami TMC2208. Creality sprzedaje również ulepszenie płyty głównej, V4.2.7, które byłoby uczciwym ulepszeniem do standardowych Ender 3 i Ender 3 Pro, gdyby zostały zakupione, gdy były dostarczane z płytą główną V1.1.5, która nie miała niektórych ważnych funkcji, takich jak zabezpieczenie przed niekontrolowanym wzrostem temperatury. Ale teraz, gdy wszystkie Ender 3 są dostarczane z co najmniej płytą główną V4.2.2, nie ma powodu, aby dokonywać aktualizacji. Powiedziawszy to, otrzymujesz sterowniki krokowe TMC2225 z V4.2.7, które są porównywalne do TMC2208, ale są dostarczane w obudowie HTSSOP, która według Trinamic zapewnia lepszą odporność termiczną.

Seria Ender 3 S1 jest wyposażona w inną płytę główną: V2.4.S1, która na urządzeniu jest oznaczona jako „CR-FDM-v2.4.S1_v301”. Podobnie jak V4.2.2, V2.4.S1 wykorzystuje sterowniki krokowe TMC2208, ale ma również nowy port USB-C. Niestety, nie jest kompatybilna z drukarkami spoza serii S1.

W porównaniu do V4.2.2, Creality twierdzi, iż V2.4.S1 jest zaprojektowany tak, aby był bardziej przyjazny dla instalacji modułowych, bardziej odporny na zakłócenia i zawiera interfejs przeznaczony do łatwego przełączania między drukowaniem 3D a grawerowaniem laserowym. Port tego grawera laserowego znajduje się wśród zewnętrznych portów rozszerzeń S1 i wydaje się być współdzielony z jednym z portów silnika krokowego osi Z na płycie głównej.

Płyta główna Ender 3 V3 SE (oznaczona CR4NS200320C13) wydaje się bardzo podobna do V2.4.S1, ale zmienia pewne rzeczy, aby pomieścić nowe funkcje, takie jak tensometr. Creality poinformowało nas, iż płyta główna KE nie ma interfejsów SD i typu C obecnych w SE.

Aby obsłużyć oprogramowanie układowe oparte na technologii Klipper, KE ma również komputer jednopłytkowy, który według Creality jest „procesorem dwurdzeniowym IC X2000E BGA-270 XBurst o częstotliwości 1,2 GHZ LPDDR2 256 MB Ingenic”.Creality Ender 3, Pro, V2, V3, Max, S1, S1 Pro, S1 Plus, Neo, V2 Neo i Max Neo

Oprogramowanie sprzętowe

Z wyjątkiem V3 KE, V3 i V3 Plus, Ender 3 używają niestandardowej wersji systemu układowego Marlin z otwartym kodem źródłowym, które następnie Creality udostępnia jako oprogramowanie układowe z otwartym kodem źródłowym. Choć to wszystko Marlin, domyślne oprogramowanie układowe, które jest dostarczane z każdym Ender 3, jest bardzo różne, z różnymi interfejsami użytkownika i funkcjonalnościami od razu po wyjęciu z pudełka.

Brakujące funkcje w przypadku wczesnych drukarek Ender 3 są dość niewielkie, ale mogą mieć znaczenie – takie jak odzyskiwanie po utracie zasilania. Należy pamiętać, iż różnice funkcjonalne są dość niewielkie, a skompilowanie i zainstalowanie niestandardowego systemu układowego jest prostą procedurą, jeżeli w drukarce brakuje funkcji, której potrzebujesz. Nie pozwól, aby funkcje systemu powstrzymały Cię przed zaoszczędzeniem kilku dolarów na tańszym systemie, jeżeli nie przeszkadza Ci pobrudzenie sobie rąk. jeżeli chcesz mieć pewność, czy konkretna funkcja jest dostępna w standardowej wersji danej drukarki 3D, po prostu sprawdź repozytorium Creality GitHub , aby się o tym przekonać.

Oprócz wyróżniającego się interfejsu dotykowego w Ender 3 S1 Pro i V3 KE, różnice między interfejsami Creality są niewielkie. Kolorowy interfejs HD, który pojawił się wraz z Ender 3 V2, sprawia, iż doświadczenie użytkownika jest nieco przyjemniejsze, ale pod koniec dnia wykonuje tę samą pracę, co standardowy interfejs Marlin.

Warto zauważyć, iż oryginalne Ender 3 i Ender 3 Pro były dostarczane bez włączonej ochrony przed ucieczką termiczną. To niebezpieczna funkcja, której brakuje. Nowsze wersje modeli powinny mieć teraz włączoną tę funkcję, ale jeżeli nie masz pewności, przetestuj ochronę przed ucieczką termiczną i wgraj nowszą wersję systemu układowego drukarki 3D, jeżeli jej brakuje.

System operacyjny Creality

Drukarki 3D z serii Creality Ender 3 V3 (z jednym wyjątkiem Ender 3 V2 SE) znacznie różnią się od poprzednich modeli Ender, ponieważ wykorzystują oprogramowanie układowe Creality OS, oparte na programie Klipper.

Ostatnie wersje Creality OS odbieraliśmy z pewnym sceptycyzmem. Nazwa ta pojawiła się po raz pierwszy w przypadku Creality’s Sonic Pad , Klipper pad przeznaczony do instalowania Klippera na Creality i popularnych drukarkach 3D innych firm oraz zastępowania ich interfejsu użytkownika. Chwaliliśmy tę pierwszą wersję „Creality OS”, ale stwierdziliśmy, iż późniejsza implementacja na Creality K1 pozostawia wiele do życzenia. Oprogramowanie układowe zostało znacząco przeprojektowane, często zawierało błędy i narzucało dziwne ograniczenia na typowe funkcje Klippera, takie jak makra i sterowanie sieciowe za pośrednictwem przeglądarki, na rzecz sterowania za pośrednictwem systemu Creality Slicer.

Z biegiem czasu i w kolejnych wersjach sytuacja ta uległa pewnej poprawie, a Creality udostępniło program ładujący na komputerach z systemem operacyjnym Creality, aby umożliwić wgranie pełnego, niestandardowego systemu układowego.

źródło: all3dp