8 miesięcy temu
Co to jest STL?
STL to protokół plików 3D opracowany w 1986 roku przez Chucka Hulla z firmy 3D Systems. Choć nikt do końca nie wie, co oznacza, od tego czasu STL zyskał skróty “Standard Triangle Language” i “Standard Tessellation Language”. Krótko mówiąc, jest to sposób opisywania obiektu 3D w kategoriach matematycznych, a pliki STL są zwykle stosowane jako wyjście 3D systemu CAD.
Opisy te przechowują i przekazują dane o modelu w postaci małych kształtów geometrycznych, które łączą się ze sobą, tworząc powierzchnię obiektu. Chociaż STL stał się defacto standardowym formatem plików dla druku 3D, kilka drukarek 3D interpretuje STL bezpośrednio. Zamiast tego, plik STL musi być najpierw pocięty na warstwy jako G-code, język pozycjonowania wszystkich maszyn CNC (którymi technicznie rzecz biorąc są drukarki 3D). Tym zajmuje się slicer (więcej o tym procesie później).
W tym artykule zajmiemy się tym, jak przejść z plików STL do G-code. Zaczynajmy!
Podział modelu na warstwy
Aby zrozumieć potrzebę cięcia, należy cofnąć się o krok i przyjrzeć się procesowi druku 3D. Gdy model jest już gotowy w wybranym programie CAD (lub po prostu znajduje się w repozytorium modeli 3D), musi zostać zapisany jako STL, a następnie przygotowany do druku poprzez pocięcie go na warstwy.
Aby rozpocząć ten proces, otwórz plik STL w slicerze, skonfiguruj ustawienia odpowiednie do swoich potrzeb, dostosuj skalę i żądaną jakość, naciśnij przycisk “Slice”, a po chwili Twój model zostanie wysłany w świat w postaci niestandardowego pliku G-code!
W wynikowym G-codzie warstwy modelu są zdefiniowane od dołu do góry. Każda warstwa jest dwuwymiarową definicją geometrii modelu w płaszczyźnie XY na określonej wysokości w modelu. Slicery definiują ten proces podczas konwersji modelu do G-code, więc to parametry ustawione w slicerze określają, w jaki sposób model zostanie wydrukowany.
Po uzyskaniu G-code nadszedł czas na drukowanie. Grubość każdej warstwy zależy od uznania użytkownika, ale zwykle wynosi od 0,1 do 0,4 milimetra. Każda warstwa jest wytłaczana na powierzchnię roboczą drukarki 3D, jedna na drugiej. Na koniec otrzymujesz swój model wydrukowany w 3D.
Uwagi dotyczące cięcia
Jak już wiemy, slicery to programy, które analizują model i przekształcają go w odpowiedni kod maszynowy. Sam proces konwersji z STL do G-code jest tak prosty, jak naciśnięcie przycisku “slice” w slicerze, ale to część poprzedzająca decyduje o tym, jak model zostanie wydrukowany. Niektóre rzeczy, które mają wpływ na cięcie pliku STL, to m.in:
- Model drukarki 3D: Dostrojenie jest zwykle pozostawione użytkownikowi, chociaż wiele slicerów posiada wstępnie wypełnione ustawienia dla konkretnych modeli drukarek.
- Typ filamentu: Temperatura platformy i dyszy, prędkość i inne parametry muszą być indywidualnie dostosowane do używanego materiału. Często filamenty są dostarczane z zalecanymi ustawieniami.
- Pożądana jakość: Wysokość warstwy, prędkość drukowania, procent wypełnienia i grubość ścianek odgrywają ogromną rolę w jakości i prezentacji wydrukowanego modelu.
Przeznaczenie modelu będzie odgrywać rolę w definiowaniu wielu parametrów slicera. jeżeli tworzysz szkic, możesz rozważyć “tryb szkicowy”, aby zaoszczędzić materiał i czas (większa wysokość warstwy, większa prędkość drukowania itp.). jeżeli drukujesz pracę, którą chcesz się pochwalić, możesz wybrać mniejszą prędkość drukowania i mniejszą wysokość warstwy, aby uzyskać ładniejsze wykończenie. Wszystkie te czynniki znajdują się pod kontrolą slicera i są przekazywane do drukarki jako część G-code tworzonego po naciśnięciu przycisku “Slice”
Jak wybrać slicer
Tak więc, przy wszystkich dostępnych slicerach, jak wybrać ten najlepszy dla siebie? Jako zasadę, zacznij od tego, który jest dostarczany z Twoją drukarką 3D (lub jest do niej zalecany). Te “standardowe” slicery będą miały dobre wsparcie i szeroką bazę użytkowników, co czyni je świetnym miejscem do rozpoczęcia pracy. Na przykład PrusaSlicer dla drukarek Prusa, Creality Slicer dla drukarek Creality, czy Cura dla drukarek Ultimaker (choć Cura jest również jednym z najpopularniejszych slicerów dla wszystkich drukarek 3D!).
Mając do dyspozycji wiele świetnych slicerów, z których większość jest darmowa, nie zabraknie Ci opcji do wypróbowania i podjęcia decyzji, co jest dla Ciebie najlepsze. Gdy już poznasz ogólny sposób działania slicera, możesz wybrać taki, który da Ci inne (lub więcej) opcje i możliwości.
Wszystkie slicery mają podobny interfejs użytkownika, który oferuje w większości takie same możliwości regulacji parametrów. Jednak wydajność generowanego G-code, sposób przenoszenia szczegółów z fazy koncepcyjnej do rzeczywistej oraz ogólna łatwość obsługi różnią się znacznie w zależności od programu.
Wreszcie, możesz chcieć dołączyć do grupy użytkowników Twojej drukarki 3D. jeżeli przerasta Cię domyślny slicer lub Twoje wydruki są bardziej egzotyczne, dowiedz się, co robią inni, aby sprostać podobnym wyzwaniom.
Żródło: https://all3dp.com
