Należy zauważyć, iż prototypowe konsole fizycznie w niczym nie przypominają produktu końcowego, zostały po prostu zaprojektowane tak, aby niezależni dostawcy systemu i twórcy gier mogli je zweryfikować i wraz z „oficjalną” emulacją na komputerze PC stworzyć możliwość tworzenia lub przenoszenia gier do nową platformę. Switch 2 wygląda bardzo podobnie do pierwowzoru Switch, jest to duże urządzenie przypominające tablet, z odłączanymi kontrolerami. Największym chipem na płycie głównej jest NVIDIA Tegra T239. Nintendo Prime udostępniło więcej szczegółów na temat chipa.
NVIDIA pierwotnie zbudowała T239 w węźle odlewniczym Samsung DUV 8 nm, ale częściowo niestandardowy układ zasilający Switch 2 jest najprawdopodobniej zbudowany w węźle Samsung EUV 5 nm. Węzeł ten zapewnia 70% wzrost gęstości tranzystorów w porównaniu z 8 nm, a Nintendo Prime oblicza, iż chip na zdjęciu jest mniej więcej o wiele mniejszy niż obszar matrycy o powierzchni 341 mm², jaki miałby NVIDIA Orin z 2/3 rdzenia procesora i iGPU Liczba SM. Szacuje się, iż chip widoczny na zdjęciach ma matrycę o wielkości około 200 mm².
T239 jest wyposażony w 3-warstwowy hybrydowy procesor składający się z jednego rdzenia Arm Cortex X1 HP, trzech rdzeni Cortex A78 P i czterech rdzeni Cortex A55 E, z Arm DynamIQ, sprzętowym harmonogramem. Procesor iGPU modelu T239 oparty jest na architekturze graficznej „Ampere” i obejmuje 12 wieloprocesorów strumieniowych o wartości 1536 rdzeni CUDA. W Switchu 2 ten układ obsługuje 12 GB pamięci LPDDR5X-7500. Konsola wykorzystuje pamięć flash o pojemności 256 GB opartą na standardzie UFS 3.1.
Jeśli chodzi o samo urządzenie, prototyp Switcha 2 ma wymiary 270 mm x 116 mm x 14 mm (szer. x gł. x wys.), czyli jest zauważalnie większy niż 242 mm x 102 mm x 13,9 mm Switcha OLED. Jego wyświetlacz jest również większy i ma 8 cali w porównaniu do 7 cali w swoim poprzedniku. Nintendo prawdopodobnie skorzystało z okazji, aby zaktualizować zestaw funkcji komunikacyjnych Switcha 2.
