Ranking zasilaczy komputerowych. Jaki zasilacz do komputera wybrać w 2022 roku?

Jaki zasilacz do komputera?

No właśnie – jaki? Co decyduje o tym, iż zasilacz jest dobry? Jak adekwatnie dobrać go do reszty komponentów PC? Na co zwracać uwagę przed jego zakupem? Wreszcie – kiedy warto lub trzeba pomyśleć o zmianie PSU? jeżeli szukasz odpowiedzi na te – i nie tylko na te – pytania, dobrze trafiłeś. Postaram się odpowiedzieć na najbardziej nurtujące kwestie dotyczące jednego z najważniejszych, o ile nie najważniejszego, podzespołu komputera, który bywa też niesłusznie marginalizowany i niedoceniany.

Nie ma PC bez zasilacza, więc skoro tutaj trafiłeś, to albo szukasz (kolejnej) dawki wiedzy, albo rozglądasz się za nowym modelem PSU. Jakie mogą być powody jego wymiany? Nad zmianą zasilacza warto pomyśleć, gdy komputer pracuje niestabilnie, a wykluczyłeś problem w innych komponentach (płycie głównej, procesorze czy karcie graficznej). To PSU może być powodem niepoprawnego działania PC. W jakich jeszcze sytuacjach należy wymienić zasilacz komputerowy?

• Wymiana podzespołów – gdy przechodzisz na nowy procesor albo kartę graficzną, to często konieczna jest wymiana PSU. Stary zasilacz może nie mieć odpowiednich wtyczek albo po prostu jego moc już nie da sobie radę z coraz bardziej wymagającymi CPU i GPU. To samo tyczy się chociażby obudowy, by zasilacz pasował do niej (jej formatu) lub wnętrza (np. kolorystycznie).
• Zakup nowego komputera – sytuacja analogiczna do wyżej opisanej, zwłaszcza jeżeli nie zmieniałeś przez wiele lat komputera. W takim scenariusz zakup PSU zwykle jest konieczny.
• Komputer nie reaguje – przyczyną problemu niewłączającego się komputera może być zasilacz. Najłatwiej załatwić sobie inny model i sprawdzić, czy PC wystartuje i zacznie działać na innym. jeżeli tak, to znasz już, co jest powodem niedziałającego komputera.

No dobrze, wiesz już, kiedy warto pomyśleć o wymianie PSU, ale jak go wybrać? Na który się zdecydować? Czy zawsze powinieneś wybierać się markowy model? Przede wszystkim pod żadnym pozorem NIE oszczędzaj. Odradzam sięgać po PSU o marnej jakości, czyli takie, które między innymi zalicza do czarnej listy zasilaczy. Wybór kiepskiego modelu może przełożyć się na:

• niestabilne działanie komputera, nie tylko po OC
• głośną pracę zasilacza – przeistoczy się w wyjca, i to przy niskim obciążeniu
• brak lub gorsze możliwości podkręcania sprzętu
• krótszą żywotność
• awarię zasilacza, a choćby uszkodzenie innych podzespołów

Pozostaje odpowiedzieć na najważniejsze pytanie: jakie parametry są najważniejsze przy wyborze zasilacza?

Czym się sugerować przy wyborze zasilacza do komputera?

Wybierając zasilacz, musisz zwrócić uwagę nie tylko na maksymalną moc, która jest wyrażana w watach (W). Ona nie powie Ci całej prawdy o możliwościach PSU, bo np. 850 W zasilacz nie jest równy 850 W zasilaczowi. Co warto wiedzieć przed zakupem zasilacza komputerowego i czym przede wszystkim się sugerować przed podjęciem decyzji?

Rodzaj i standard

Na rynku istnieje kilka rodzajów zasilaczy. Mają one niebagatelny wpływ na format (wymiary), więc dopasuj go do obudowy komputera. Do najpopularniejszych typów PSU zaliczamy:

• ATX – najpopularniejszy standard zasilaczy. Wymiary wynoszą zwykle: 150 x 140 x 86 mm. Modele o wyższej mocy mogą być dłuższe.
• SFX – zdecydowanie skromniejszy zasilacz od ATX – jest on przeznaczony do mniejszych obudów. Jego wymiary wynoszą standardowo: 125 x 100 x 63,5 m. Zdecydowanie rzadziej spotykany wariant, w ramach którego wyróżnia się także wersję SFX-L (długość 120 mm i większy wentylator).
• TFX – najmniejsze konstrukcje, których wymiary nie przekraczają najczęściej 175 x 85 x 65 mm. To zasilacze do najmniej wymagających komputerów, które cechują się skromną obudową (ograniczoną przestrzenią w środku). Jest to najmniej popularny format.

W obrębie danego rodzaju zasilacza można wyodrębnić różne standardy. Oznacza to, iż w przypadku ATX masz do czynienia z różnymi wersjami, np. ATX 1.0, 2.0, 2.2, 2.3 czy 3.0. Specyfikacja tego ostatnia została wydana w lutym 2022 roku. Zatem dopiero od tego roku wprowadza się modele zgodne z nowym standardem.

Standardy ATX różnią się specyfikacją i normami, a co za tym idzie – np. innymi limitami dla poszczególnych linii i wymaganiami co do sprawności. Czasem różnice są drobiazgowe, szczególnie w obrębie skromnych rewizji (np. między ATX 2.0 a 2.01 czy 2.1). W sklepach w tej chwili znajdziesz zasilacze ATX 2.0+.

Budowa i jakość komponentów

Niezwykle istotne w zasilaczu są jego komponenty i jak jest ogólnie zbudowana konstrukcja. Dowiedz się więc, co znajduje się w sekcjach filtrowania napięć zasilacza, jak wypada od strony pierwotnej i wtórnej, a więc ile i jakiego typu wykorzystano kondensatory czy cewki. W zasilaczach znajdziesz kondensatory o różnej żywotności i jakości, a w gorszych rodzajach często ich parametry nie mają wspólnego z tymi deklarowanymi przez producenta.

Generalnie zwracaj uwagę na budowę całego układu (projekt, wykonanie, podzespoły). Jednak tego dowiesz się tylko z recenzji technicznych PSU. Dlatego przed zakupem staraj się poznać jak najwięcej szczegółów na temat zasilaczy, które rozważasz przy zakupie. Komponenty wpływają na (optymalną) pracę omawianego urządzenia i jego żywotność.

Jeśli poza wnętrzem i jakością obudowy znaczenie ma także dla Ciebie wygląd, dopasuj zasilacz do obudowy komputera (pod kątem stylu i kolorystyki).

Moc i linia +12 V

Zwróć uwagę nie tylko na ogólną maksymalną moc zasilacza, która często jest pustym frazesem marketingowym, który można porównać do GHz w procesorach czy ilości pamięci VRAM w kartach graficznych. Istotna jest moc ciągła, a nie szczytowa (chwilowa). Szczególną uwagę zwracaj na główną linię +12 V, która zasila najważniejsze podzespoły komputera, czyli kartę graficzną i procesor.

Ten parametr jest najistotniejszy. Na tyle, iż markowy zasilacz 500 W może być lepszy od wątpliwego PSU 750 W, bo moc głównej linii wyraźnie odstaje w tym drugim od całkowitej mocy. Dlatego upewnij się, ile wynosi maksymalne obciążenie linii +12 V. W porządnych zasilaczach powinno wynosić ono 95-100% całkowitej maksymalnej mocy PSU. W przypadku (bardzo) solidnego 750 W PSU przełoży się to zatem na 712-750 W. To właśnie linia +12 V określa de facto rzeczywistą moc PSU.

Informacje na temat poszczególnych linii (także drugorzędnych +5 V, +3,3 V, istotnych dla mniej znaczących podzespołów) znajdziesz w tabliczce znamionowej (prądowo-napięciowej) na samym zasilaczu oraz w specyfikacji na stronie producenta. Pamiętaj, iż dane nie muszą mieć pokrycia w rzeczywistości.

Co ważne, pamiętaj o tym, iż wybierając zasilacz o wyższej mocy (np. 1250 W zamiast 850 W), nie zwiększyć rachunków za prąd! Zasilacz o wysokiej sprawności pobierze mniej więcej tyle, ile potrzebuje w danym momencie, więc jeżeli nie wymienisz np. GPU na mocniejsze, nic się nie zmieni.

Zakup zasilacza z mocą na zapas – czy to ma sens?

Czy warto kupować zasilacz z wyższą mocą (na zapas), jeżeli rozważasz przyszłe modernizacje komputera? Tak, ale nie przesadzaj z tym. Stosunkowo niewielka nadwyżka może Ci się przydać, bo zasilacz będzie pracował przy niższym, optymalnym dla niego obciążeniu, a dwa: jest wtedy większa szansa, iż przy kolejnej wymianie GPU nie będziesz musiał wymieniać PSU.

Jeśli do Twojego aktualnego komputera nie potrzebujesz więcej niż 550 W zasilacza, to absolutnie nie ma sensu inwestować w jednostkę np. 850 W czy – olaboga – 1000 W. To się mija z celem. Ale +100 (maksymalnie +200 W) może uratować Cię w przyszłości przed wymianą tego podzespołu.

Regulacja napięć

Niezwykle istotnym parametrem zasilaczy jest regulacja napięć – w końcu niezwykle ważne jest, by komponenty komputera pracowały stabilnie. Istotne jest więc to, żeby zasilacz nie powodował skoków i wahań na poszczególnych liniach. Normy dopuszczają niewielkie odchylenia (+/- 5%). Optymalnie staraj się wybierać model, którego wahania nie przekraczają 3% – tego dowiesz się z mocno technicznych recenzji zasilaczy. Tak wygląda dopuszczalna tolerancja napięć według normy ATX dla wybranych linii:

• +3,3 V (min. 3,14 V; maks. 3,47 V)
• +5,0 V (min. 4,75 V; maks. 5,25 V)
• +12 V (min. 11,4 V; maks. 12,6 V)

Warto w takim przypadku rozglądać się za zasilaczem z przetwornicą DC-DC. To ona zapewni najlepszą stabilność napięć. W tym przypadku najpierw jest regulowana najważniejsza, najbardziej obciążana linia (12 V), a dopiero potem mniej istotne – 3,3 V i 5 V. W zasilaczach możesz jeszcze spotkać dwa inne typy regulacji napięć:

• Regulacja niezależna – wszystkie linie są, jak wynika z samej nazwy, od siebie niezależne, co korzystnie wpływa na stabilność napięć w przypadku obciążenia tylko jednej linii, bo nie wpływa ono na pozostałe.
• Regulacja grupowa – najgorsze rozwiązanie, ponieważ wszystkie linie są podpięte pod jeden kontroler, co może powodować duże wahania napięć w przypadku obciążenia jednej linii.

Ponadto ważne są także tętnienia napięć na poszczególnych liniach. Te im są niższe, tym lepiej. Mają one niebagatelne znaczenie w kontekście jakości napięć wyjściowych. Wyników pomiarów tętnień znajdziesz w technicznych testach zasilaczy.

Sprawność energetyczna (certyfikaty)

Kolejnym istotnym parametrem zasilacza jest jego sprawność energetyczna, czyli stosunek mocy oddanej (do podzespołów) i pobranej (z gniazdka). Markowe zasilacze są oznaczane specjalnym certyfikatem, który ma potwierdzić wysoką sprawność danego modelu PSU (co najmniej 80%) i wymaga ze strony producenta podjęcia odpowiednich działań, by takowy uzyskać Jego brak może, choć nie musi sugerować gorszą jakość zasilacza. Ponadto poszczególne jednostki mogą oznaczać się różną sprawnością energetyczną, dlatego, by je odróżnić, są one odpowiednio oznaczane.

Jakie certyfikaty przyznaje się zasilaczom komputerowym? Poznaj je i zobacz, co się za nimi kryje (w kolejności od najlepszego do najgorszego z uwzględnieniem sprawności przy stosownym obciążeniu):

• 80 Plus Titanium (90/94/96/91)
• 80 Plus Platinum (92/94/90)
• 80 Plus Gold (90/92/89)
• 80 Plus Silver (87/90/87)
• 80 Plus Bronze (85/88/85)
• 80 Plus (82/85/82)

Im lepszy certyfikat, tym wyższa sprawność energetyczna pod określonym obciążeniem (20%, 50% i 100%, a w Titanium wyjątkowo także 10%, stąd cztery wartości na liście). Ta z kolei przekłada się na mniejsze straty w energii i wydzielanie ciepła oraz niższe rachunki za prąd. Wyższa sprawność oznacza zwykle lepszą kulturę pracy (niższe temperatury i cichsze działanie), ale też wyższą cenę zasilacza.

Do podstawowych komputerów w zupełności wystarczy solidna jednostka 80 Plus Bronze. Natomiast do wydajniejszych PC (do gier czy bardziej wymagającej pracy) postaw na optymalne 80 Plus Gold. Powyżej to już często sztuka dla sztuki, której uprawianie można rozważyć jedynie w przypadku najbardziej topowych modeli CPU i GPU i/lub podkręcania (OC) podzespołów, które wymagają bardzo stabilnego i sprawnego zasilacza o dużej mocy. A dodatkowo oczekujesz ciszy przy dużym obciążeniu.

Jak widzisz na grafice, najlepszą sprawność zasilacze komputerowe osiągają przy optymalnym dla nich obciążenia, a nie w skrajnościach. Dlatego kupując PSU, wybieraj model z chociażby niewielkim naddatkiem mocy, bo wtedy będzie on pracował sprawniej, co wpłynie pozytywnie na jego żywotność (optymalny zakres pracy to obciążenie na poziomie 50-70%).

Zabezpieczenia

Dobre markowe zasilacze komputerowe są wyposażone w różnego rodzaju zabezpieczenia, które dbają nie tylko o ten komponent, jak i inne – często ważniejsze – podzespoły przed ewentualnymi uszkodzeniami. W PSU możesz spotkać takie zabezpieczenia, jak:

• AFC (automatyczna kontrola prędkości obrotowej wentylatora)
• OCP (zabezpieczenie przed zbyt wysokim prądem)
• OPP (zabezpieczenie przeciwprzeciążeniowe)
• OTP (zabezpieczenie przed przegrzaniem)
• OVP (zabezpieczenie przeciwprzepięciowe)
• SCP (zabezpieczenie przeciwzwarciowe)
• SIP (ochrona przed przepięciami i udarami)
• UVP (zabezpieczenie podnapięciowe)
• NLO (zabezpieczenie przed włączeniem zasilacza bez obciążenia)
• IUVP (zabezpieczenie przed zbyt niskim napięciem wejściowym)

Do najczęściej stosowanych zabezpieczeń należą: OVP, SCP, OCP, OPP, OTP i UVP, a do obowiązkowych – wymaganych przez normy – zaliczają się tylko pierwsze trzy. Niektóre z nich są już coraz rzadziej stosowane, jak np. dwa ostatnie z powyższej listy.

W kontekście zabezpieczeń należy wspomnieć o tym, iż w (naj)gorszych zasilaczach często nie są one stosowane albo istnieją tylko „na papierze” W praktyce nie załączają się, albo załączają niekoniecznie w takich warunkach, w jakich powinny, na co winę można zrzucić na producentów, którzy ustalają zbyt luźno próg ich aktywacji. To z kolei może doprowadzić do awarii, bo zabezpieczenie nie zadziała na czas.

Tego jednak z opisu producenta się nie dowiesz, ale z technicznych testów i recenzji. Dlatego jeżeli masz wątpliwości, staraj się ich szukać przed zakupem.

Układ PFC

Układ PFC (ang. Power Factor Correction), czyli korekcji współczynnika mocy, to kolejny parametr, na który warto spojrzeć w specyfikacji danego modelu PSU. Odpowiada on za zmianę kąta przesunięcia fazowego między prądem a napięciem. Nie ma on znaczenia w kontekście sprawności zasilacza – na nią mają wpływ mają zastosowane podzespoły. Za to minimalizuje straty energii, która wraca do elektrowni, poprzez pozbycie się zbędnej, niewykorzystywanej mocy biernej. Wyróżniamy następujące rodzaje PFC:

• Aktywne – jest to zdecydowanie popularniejsza i lepsza opcja. W tym przypadku układ PFC dostosowuje się na bieżąco do obciążenia i dobiera odpowiednią wartość korekcji w zależności od panujących aktualnie warunków w komputerze. Współczynnik mocy wynosi 0,9-0,99.
• Pasywne – to mniej polecany i uznawany za gorszy wariant, który jest stosowany w tańszych PSU. Układ ten ma ustawioną z góry wartość korekcji pod określone (domyślne) obciążenie i nie dostosowuje się do jego zmian. Współczynnik mocy jest nieco niższy niż przy aktywnym PFC i mieści się w przedziale 0,8-0,95.

Obecnie nie można już sprzedawać zasilaczy komputerowych bez układu PFC (powyżej 75 W). Na rynku wtórnym możesz jednak wciąż takowe znaleźć. Generalnie nie musisz aż tak bardzo zawracać sobie tym parametrem głowy – wystarczy się upewnić, czy wybrane przez Ciebie PSU ma PFC aktywne czy pasywne, chociaż ostatecznie nie ma to większego dla Ciebie (konsumenta) znaczenia.

Typ chłodzenia i kultura pracy

Zasilacz też potrzebuje odpowiedniego schłodzenia, by mógł on pracować długo i stabilnie przez lata. W sklepach znajdziesz konstrukcje z następującymi rodzajami chłodzenia:

• Aktywne – wentylator obraca się przez cały czas działania zasilacza. Model z mniejszym wentylatorem zwykle wytwarza więcej hałasu, bo generuje większą liczbę obrotów.
• Półpasywne – wentylator załącza się dopiero po przekroczeniu określonej przez producenta w danym modelu temperatury, a więc podczas większego obciążenia. To najlepsze rozwiązanie w PSU, które gwarantuje idealny kompromis między wydajną a cichą pracą zasilacza.
• Pasywne – to mało popularne rozwiązanie, które stosowane jest w najtańszych konstrukcjach do mało wydajnych PC. Cechuje się ono brakiem wentylatora. Wpływa to siłą rzeczy na ciszę, ale tego typu zasilacze nie mogą być parowane z mocniejszymi podzespołami.

Na rynku znajdziesz więcej modeli choćby modele chłodzone cieczą! Są to jednak (kosztowne) wyjątki. Przykładem takiej jednostki jest chociażby FPS Hydro PTM+ 1200 W.

Każdy typ chłodzenia wpływa na kulturę pracy, ale w zasilaczach liczy się też rodzaj zastosowanego wentylatora (i łożyska), jego średnicę (80-140 mm) i jakość wykonania, a także liczba obrotów podczas pracy przy określonych stopniach obciążenia. Niektóre zasilacze mają różne, hybrydowe tryby pracy. Na przykład do 30% obciążenia pracują one pasywnie, do 50% cicho, a powyżej zwiększają obroty zależnie od potrzeby. Takie tryby działania, pomyślane pod optymalne rozpraszanie ciepła, wpływają pozytywnie na żywotność wentylatora.

Warto doczytać o kulturze pracy interesujących Cię modeli w testach i recenzjach, ponieważ mogą one cechować niezłą kulturą pracy, ale po przekroczeniu pewnej granicy obciążenia są nieznośnie głośne. jeżeli składasz komputer, który ma działać wydajnie i cicho w każdym scenariuszu, to całkowicie przekreślasz taki model, który będzie robił za wyjca w obudowie, choćby jeżeli tylko w określonych warunkach.

Złącza i okablowanie

Istotną kwestią jest nie tylko jakość wykonania kabli, ale też ich rodzaj, liczba i długość. Oto najważniejsze złącza w PSU:

• ATX 24-pin (20+4) – jest to największe ze wszystkich dostępnych złącz. Zasilasz nim płytę główną. Starsze układy wykorzystują 20-pinowe ATX.
• EPS 12 V 8-pin lub ATX 12 V 4-pin – wtyczka do procesora. Pierwsze jest nowocześniejsze i zostało wprowadzone w związku ze zwiększonym zapotrzebowaniem CPU na energię.
• PCIe 8-pin (6+2) – złącza do karty graficznej. GPU mają różne wymagania i bardziej wymagające modele mogą wymagać podłączenia dwóch lub choćby trzech wtyczek PCIe.
• SATA – złącza używane przede wszystkim do zasilenia urządzeń pamięci masowej, czyli dysków HDD i SSD, czy napędów optycznych.
• Molex 4-pin – coraz rzadziej wykorzystywana wtyczka, która służyła wcześniej do zasilania starszych urządzeń, np. dysków twardych czy wentylatorów w obudowie.

Jeśli chodzi o modularność, to wyróżniamy następujące typy zasilaczy:

• Zasilacze niemodularne – przewody są nieodłączalne. Przytwierdzone na stałe okablowanie znajdziesz nie tylko w starszych i tańszych zasilaczach.
• Zasilacze półmodularne (semi-modularne) – w tych konstrukcjach odepniesz tylko część kabli. Najczęściej na stałe przytwierdzony jest główny kabel ATX 24-pin i przewód do zasilania CPU; reszta jest zwykle opcjonalna.
• Zasilacze modularne – poodpinasz każdy jeden kabel od zasilacza. Jest to zdecydowanie najlepszy i najwygodniejszy wariant PSU, szczególnie jeżeli chcesz utrzymać porządek w obudowie i/lub nie korzystasz z każdego złącza. To też jedyna adekwatna opcja dla największych entuzjastów, którzy będą chcieli podmienić w nim okablowanie.

Stawiaj na zasilacze modularne, ewentualnie półmodularne, które w zasadzie od siebie dużo nie odbiegają.

Sprawdź także, czy zasilacz ma najważniejsze i najpotrzebniejsze złącza. Jest to także istotne w kontekście kart graficznych GeForce RTX 4090 czy innych kart z serii RTX 4000. Te są wyposażone bowiem w nowy rodzaj złącza – 16-pinowy 12VHPWR (12+4), który jest w stanie dostarczyć choćby 600 W mocy. Może on pojawić się zarówno w zasilaczach nowego (ATX 3.0), jak i starszego standardu (ATX 2.x). Ba, zgodność z nowszym nie gwarantuje obecności nowego złącza, więc warto mieć to na uwadze.

Co ważne, karty NVIDIA Lovelace nie wymagają koniecznie nowego złącza – możesz skorzystać z dołączonego do GPU (lub zasilacza) adaptera (lub dokupić go osobno). W przypadku serii Radeon RX 7000 nie musisz sobie zawracać tym głowy, ponieważ układy AMD RDNA 3 korzystają ze standardowych wtyczek 8-pinowych.

Dowiedz się więcej o tym, jaki zasilacz wybrać do kart z serii GeForce RTX 4000:

• Jaki zasilacz do GeForce RTX 4090?

Gwarancja

Wybieraj najlepiej te zasilacze, które oferują długą gwarancję – 5-letnią, 7-letnią albo choćby 10-12-letnią. Takich modeli jest na rynku coraz więcej. Z drugiej strony wciąż nie brakuje konstrukcji z zaledwie 2- czy 3-letnią gwarancją, które kuszą często niższą ceną.

Tak krótkiego okresu nie należy utożsamiać z krótszą żywotnością PSU. Jednak skoro producent zapewnia długą gwarancję, to masz większą pewność, iż dana jednostka jest wyposażona w lepsze podzespoły (zawsze warto to weryfikować, szukając testów!). Oczywiście te modele o skromniejszej gwarancji nie muszą skrywać (dużo) gorszych komponentów.

Dobrej jakości markowe zasilacze bez problemu wytrzymują kilka lat pod regularnie dużym obciążeniem (nawet po OC podzespołów). Warto jednak zabezpieczyć się długą gwarancją. Ta pozwoli zniwelować ryzyko kolejnych wydatków w razie niespodziewanych awarii tego podzespołu.

Jak dobrać zasilacz do komputera?

Wiesz już, co kryje za danymi parametrami, co musisz o nich wiedzieć oraz na co szczególnie zwracać uwagę, ale jak adekwatnie dobrać go do pozostałych podzespołów komputera?

Zdajesz sobie już sprawę, iż ten komponent dobiera się przede wszystkim pod procesor i kartę graficzną, bo to one pobierają najwięcej energii. Ale musisz mieć też na uwadze np. obudowę, która może wymagać innego formatu PSU, czy liczbę dodatkowych podzespołów (choćby dysków i karty dźwiękowej itd.). Ponadto oceń, zamierzasz podkręcać CPU i GPU. Każde OC zwiększy (znacząco) pobór mocy, a im jest on wyższy, tym potrzebujesz mocniejszego zasilacza.

W specyfikacji poszczególnych podzespołów pomocne są informacje o TDP (oznaczenia dla m.in. CPU), TGP (karty graficzne NVIDIA) lub TBP (układy graficzne AMD). Producenci i sklepy ułatwiają dobór zasilacza, umieszczając w specyfikacji GPU rekomendowaną jednostkę PSU, a konkretnie jej moc. Jest ona najczęściej zawyżana i odnosi się do połączenia głównie z topowymi procesorami (Ryzen 9 lub Intel Core i9). jeżeli więc chcesz parować kartę graficzną z np. średnim CPU, to możesz pokusić się bez problemu o montaż zasilacza o mocy niższej od zalecanej.

Obecnie do słabszych i średnich komputerów zwykle wystarcza solidna, markowa jednostka do 500-550 W maksymalnie (i to najczęściej z dużą nawiązką). Możesz pokusić się o zakup 650 W, jeżeli chcesz zostawić jeszcze ewentualny zapas w przypadku modernizacji CPU lub GPU do gier. Z kolei (naj)lepsze karty graficzne i/lub procesory mogą wymagać jednostki 750-850 W. Ta druga jest w tej chwili bardziej optymalna i wystarczy choćby do topowych GPU.

Aby ułatwić dobór odpowiedniej mocy PSU pod konkretne podzespoły komputera, możesz też skorzystać z różnych kalkulatorów mocy, np. OuterVision Power Supply Calculator. Wielu producentów PSU zamieszcza również na swoich stronach takowe (patrz Seasonic, Cooler Master, be quiet! czy EVGA), ale często są one mało rozbudowane i nie uwzględniają wszystkich elementów komputera. Miej tylko na uwadze, iż podają one jedynie orientacyjne (najczęściej zawyżone) wartości – nie ufaj im więc bezgranicznie.

Zasilacze komputerowe: najczęściej zadawane pytania

Najlepsze zasilacze do komputera. Ranking zasilaczy komputerowych 2022

Jeśli często wymieniasz podzespoły, np. karty graficzne na mocniejsze, warto zaopatrzyć się w nieco mocniejszy zasilacz, by sprostał on wymaganiom stawianym przez przyszłe GPU. Niewielki nadmiar jest zawsze mile widziany, bo po kilku latach możesz żałować, iż nie wybrałeś modelu 850 W zamiast 750 W.

Poza tym zasilacze najlepiej pracują, gdy nie są całkowicie obciążane. Najlepiej jakby były obciążane w (ponad) połowie – to są dla nich idealne warunki pracy, które zdecydowanie wydłużą jego żywotność. Tak czy owak, zachowaj umiar i nie przesadzaj, bo bardziej liczy się jakość danego modelu i moc linii +12 V niż jego moc całkowita.

Sprawdź polecane zasilacze o różnej mocy i wybierz model optymalny pod konfigurację sprzętową swojego komputera.

Polecane zasilacze komputerowe do 650 W

Sprawdź więcej zasilaczy o mocy do 650 W w x-komie

Polecane zasilacze komputerowe do 850 W

Sprawdź więcej zasilaczy o mocy 700-850 W w x-komie

Polecane zasilacze komputerowe 1000 W+

Sprawdź więcej zasilacz o mocy 1000 W lub wyższej w x-komie

Zobacz pozostałe rankingi podzespołów komputerowych:

• Ranking kart graficznych. Najlepsze GPU w 2022 roku
• Ranking płyt głównych 2022. Jaka płyta główna pod procesor Intela, a jaka pod AMD?
• Ranking pamięci RAM. Polecane DDR4 i DDR5
• Najbardziej opłacalne używane karty graficzne
• Ranking TOP 10 procesorów do gier
• Najlepsze dyski SSD. Ranking topowych modeli
• Najlepsze obudowy do komputera. Ranking polecanych modeli na rok 2022
• TOP zestawów komputerowych

Zdobądź więcej informacji o zasilaczach, by wiedzieć lepiej, jak go wybrać:

• Jaki zasilacz komputerowy wybrać?

Sprawdź pełną ofertę zasilaczy komputerowych w x-komie