Jeden z Czytelników zachęcił mnie do opisania tak zwanego problemu Flawiusza - starożytnej zagadki, mającej i dziś swoje zastosowanie w teorii grafów. Oto zatem owo zadanie. Najpierw o samym Józefie Flawiuszu (hebr. Josef ben Matatia, łac. Titus Flavius Iosephus). Był on żydowskim uczonym, ale zanim stał się z tego sławny, w roku 67 n.e. był przywódcą powstania Żydów przeciwko Rzymianom. Pokonany przez cesarza Wespazjana, dostał się do niewoli. Po dwóch latach Wespazjan go uwolnił, nadał łacińskie nazwisko Flavius i obywatelstwo rzymskie, co dawało szereg przywilejów - tak jak dziś europejskie.