Mając napisaną naszą aplikację w Electronie potrzebujemy ją jeszcze zbudować tak aby można ją było łatwo rozprowadzać wśród użytkowników. Nie możemy w końcu im kazać samemu uruchamiać aplikacji w konsoli ;). Jak to zrobić w prosty sposób, który zadowoli nas oraz naszych użytkowników?
Poprzednie wpisy o Electronie
- Co to jest Electron
- Komunikacja w Electronie
Budowanie aplikacji w Electronie
Budowanie aplikacji nigdy nie jest prostą sprawą. Po pierwsze jeżeli chcemy by aplikacja miała jak największy zasięg to powinniśmy budować na wszystkie 3 platformy czyli Windows, MacOs i Linux. Kolejna przeszkoda to różnice w architekturze jakie spotkamy na przykład w komputerach z systemem Windows - mamy tutaj architekturę 32 i 64 bitową. Warto wiedzieć jakie docelowe platformy nas interesują jeszcze przed samym budowaniem.
Ważniejsze jest jednak żeby wiedzieć jak przygotować nasz kod do budowania. Dużo tutaj zależy od tego jak tworzyliśmy aplikację. jeżeli korzystaliśmy ze zwykłych plików HTML i ładowaliśmy je przy pomocy funkcji loadFile to dla nas nic się nie zmieni. Jednak jeżeli budowaliśmy aplikacje przy pomocy React'a to musimy dokonać pewnych zmian w kodzie. Do tej pory podczas tworzenia aplikacji ładowaliśmy kod html przy pomocy loadUrl i to musimy zmienić przed budowaniem.
Oczywiście chcemy ciagle zachować możliwość prostego pisania i rozwijania aplikacji. Aby to zachować musimy wykorzystać wartość app.isPackaged, która zawiera wartość true jeżeli nasza aplikacja jest spakowana - oznacza to, iż jest to produkcyjna wersja aplikacji czyli to o co nam chodziło. Nasz kod będzie wyglądał teraz mniej więcej w ten sposób:
Jeżeli aplikacja jest uruchomiona produkcyjnie to będzie nas interesował plik index.html ze zbudowanej aplikacji. Musimy tylko pamiętać o tym by przed każdym zbudowaniem aplikacji najpierw zbudować nasz kod React'a do postaci produkcyjnej.
electron-builder
Budowanie bez wykorzystania zewnętrznych bibliotek nie jest proste i wymaga wykorzystania dużej ilości komend w konsoli lub napisania plików Makefile. Na szczęście ciągle jesteśmy w świecie JavaScriptu i mamy odpowiednie biblioteki które robią to za nas. Do celów budowania aplikacji napisanej w Electronie najpopularniejsza i chyba najlepsza jest biblioteka o wiele mówiącej nazwie electron-builder. Aby zacząć musimy standardowo zainstalować bibliotekę przy pomocy yarn'a lub npm'a
Teraz została nam tylko odpowiednia konfiguracja. Konfigurację możemy wykonać na wiele sposobów ale ja pokażę dzisiaj tą z wykorzystaniem pliku package.json. Pierwsze co musimy zrobić to ustawić parametr "homepage": "./", - jest on potrzebny podczas budowania aplikacji React aby poprawnie się utworzyły ścieżki do plików JavaScript. Następnie musimy dodać parametr build - jest to obiekt w którym będziemy ustawiać parametry budowania naszej aplikacji Electron. Przykładowa konfiguracja może wyglądać następująco:
Określiłem tutaj jakie pliki powinny wchodzić w skład ostatecznej aplikacji - jest tutaj po pierwsze plik głównego wątku z Electrona oraz folder ze zbudowaną aplikacją z Reacta. Taka konfiguracja wystarczy aby uruchomić budowanie przy pomocy polecenia electron-builder. o ile nie dodamy żadnych przełączników to zostanie wykryty system oraz architektura waszej maszyny i dla takiej konfiguracji zostanie zbudowana aplikacja. Oczywiście możemy sterować dla jakiego systemu chcemy budować:
- --mac, -m, -o, --macos
- --linux, -l
- --win, -w, --windows
Tutaj ważna uwaga - jeżeli chcemy budować dla systemu MacOS potrzebujemy sprzętu z takim systemem (czytałem również, iż istnieje możliwość budowania w Travis CI ale tutaj muszę sam to jeszcze sprawdzić i wrócę z nowym postem o tym).
Możemy wybrać również czy chcemy budować dla architektury 32 bitowej, 64 bitowej czy dla obydwu. Tutaj jednak ciekawostka, która mnie zdziwiła a warto o niej wiedzieć. jeżeli budujemy aplikacje dla obydwu architektur to wynikowa aplikacja będzie miała dwukrotnie większy rozmiar. Osobiście bym sugerował by puścić osobno budowanie dla każdej z architektury dzięki czemu rozmiar aplikacji będzie wyraźnie mniejszy.
Ostatnia rzecz to co otrzymujemy w wyniku budowania. Bez przełączników dla systemu Windows dostajemy instalator dla aplikacji. Wykorzystując plik konfiguracyjny lub odpowiednie przełączniki jesteśmy w stanie albo skonfigurować zachowanie instalatora lub też ustawić budowanie do wersji portable jeżeli nie chcemy zmuszać użytkowników do instalacji.